Monastyr Voronet

Położony na końcu długiej i wąskiej wioski o tej samej nazwie, prawdopodobnie najsławniejszy i najbardziej oszałamiający ze wszystkich klasztorów Bukowiny.

Według legendy klasztor ufundował w 1487 roku hospodar Mołdawski Stefan III Wielki, aby wypełnić przyrzeczenie dane pustelnikowi Daniło. Słynący z pobożności władca, udał się do niego po poradę, a ten zachęcił go do walki z Turkami. Po pokonaniu najeźdźcy Stefan Wielki wzniósł klasztor Voronet w czasie krótszym niż 4 miesiące, a w nim najcenniejszą malowaną cerkiew poświęconą św. Jerzemu.

Nazywany w Europie Kaplicą Sykstyńską Wschodu ze względu na imponujące malowidła na zewnątrz i wewnątrz cerkwi. Obfitują one szczególnie w intensywny odcień koloru niebieskiego, który jest czasami nazywany błękitem z Voronet.
Freski wewnętrzne powstały pod koniec wieku XV, a zewnętrzne w 1547 roku kiedy to do cerkwi dobudowano z inicjatywy metropolity mołdawskiego Grigore Roşca, przedsionek z dwoma wejściami. Malowidła, poza ścianą północną, są świetnie zachowane, jednak skład farb użytych to ich malowania pozostaje tajemnicą nawet dziś, 500 lat po ich powstaniu.
Przedstawiają głównie sceny biblijne, a także postacie związane z monastyrem – pustelnika Daniłę oraz metropolitę Grigora Roşce. Na zachodniej ścianie świątyni znajduje się, uznawana za najcenniejszy fresk wszystkich malowanych cerkwi w Bukowinie, scena Sądu Ostatecznego.

Życie monastyczne klasztoru zostało przerwane w 1875 roku za panowania Habsburgów, a siostry zakonne powróciły tu dopiero w 1991 roku, prowadząc typowe klasztorne życie.

© Copyright by Biuro Turystyczne Rowerzysta-Podróżnik